19 Mart 2014 Çarşamba

MANİLER

Bu dağın karı menem                          Bitlis’in etrafı dağlar

Gün vursa erimenem                           İçinde gülden bağlar
Yedi yıl yerde kalem                           Fazla mektup yazardım
Civanem çürümenem                           yarim gariptir ağlar

Bulak başı poturak                             Kar yağar lapa lapa
At minderi oturak                               Bizim evin damına
Bir sen söyle bir de men                     Kız seni alacağım
Bu sevdadan kurtulağ                        Ananın inadına

Şafaklar sökülende                            Avih’in yolu ince
Al elma dökülende                              Düşümde gördüm gece
Yarimi çağırasız                                  Kuşlar kurbanız olem
Mezarım örtülende                             Yarimin hali ince

Ay paceden gitmiyor                           Bitlis çayı bir düman
Elim yare yetmiyor                              Ben bu dertten kurtulmam
Hafta bir mercimek                             Yarimi sular aldı
Boğazımdan gitmiyor                          Ölsem bile unutmam

Başında puşan kurban                       Bitlis çayı bulanık
Dudağan dişan kurban                      Ağlarım yanık yanık
Yalanız sana değil                              El alem gece uyur
Eşan yoldaşan kurban                       Ben her zaman uyanık

Belediye önü taştır                              Dama serdim hasırı
Kızların gözü yaştır                            Al koynuna yesiri
Arvatlar ağlamayın                             Kaynana ölür ise
Manto çarşaftan hoştur                      Ev olur arı sili

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder